Często zadawane pytania

Przed rozpoczęciem terapii logopedycznej mogą pojawić się pytania i wątpliwości

Terapia logopedyczna dla dzieci

Czy z wad wymowy można wyrosnąć?

W poszczególnych etapach życia dziecka mogą pojawić się pewne odstępstwa od normy i opóźnienia rozwojowe. Dzięki odpowiedniej stymulacji mogą one ustępować samoistnie. Warto jednak przed rozpoczęciem “działania na własną rękę” skonsultować się z logopedą, który stwierdzi, czy jest to odstępstwo, które należy korygować czy norma rozwojowa, która sama zaniknie.

Kiedy należy zgłosić się do logopedy?

Rodzic zna swoje dziecko najlepiej. Jeśli pojawiają się jakiekolwiek wątpliwości, niepokojące sygnały lub opóźnienia rozwoju mowy, warto zaczerpnąć fachowej porady. Wczesna diagnoza problemu skraca czas trwania terapii logopedycznej. Zbagatelizowanie takiej sytuacji może skutkować nawarstwieniem się problemów oraz koniecznością włożenia większego wkładu w terapię.

Moje trzyletnie dziecko bardzo mało mówi. Czy jest to powód do niepokoju?

Pomiędzy drugim, a trzecim rokiem życia dziecka następuje tak zwany rozkwit mowy. Słownik, którym posługuje się maluch jest coraz bardziej rozbudowany. Dziecko zaczyna rozumieć bardziej złożone komunikaty i tworzyć wypowiedzi zdaniowe. Jeśli trzylatek nie mówi, bądź używa jedynie kilku prostych sylab lub wyrazów, powinien to być sygnał dla rodzica. Często jest tak, że rodzic słyszy od lekarza pediatry, że nie ma się czym przejmować, gdyż każde dziecko podąża własnym tokiem rozwojowym. Tak to prawda, każde dziecko jest inne. Pomimo tego, warto wykonać specjalistyczne badania (badanie słuchu, psychologiczne, neurologiczne), a nie czekać aż problem się nawarstwi.

Na czym polega wywiad logopedyczny?

Wywiad logopedyczny to istotny element diagnozy. Logopeda zadaje rodzicowi kilka pytań odnośnie dotychczasowego przebiegu rozwoju psychoruchowego oraz nabywania kompetencji językowej dziecka. Pytania mogą także dotyczyć okresu prenatalnego oraz okołoporodowego, przebytych chorób, zażywanych środków farmaceutycznych, sytuacji rodzinnej oraz przebiegu rozwoju emocjonalnego małego pacjenta. Czasami pytania mogą wydać się rodzicowi niewygodne. Proszę jednak uwierzyć, że są one zadawane w dobrej wierze, a odpowiedzi rodzica bardzo często nakierowują logopedę, który dzięki nim stawia trafną diagnozę.

Ile trwa terapia logopedyczna?

Na to pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Są jednak pewne wytyczne, które mogą zadecydować o długości trwania terapii. Wiadomo, że im starsze dziecko, tym dłużej utrwalane nieprawidłowe nawyki. Interwencję logopedyczną najlepiej podjąć w momencie wystąpienia niepokojących sygnałów. Kolejnym aspektem są spotkania z logopedą, które nie powinny odbywać się raz w miesiącu, lecz przynajmniej raz w tygodniu. Poza zajęciami istotna jest konsekwentna praca w domu, dzięki której utrwalane są nowe, prawidłowe nawyki. Należy pamiętać także o możliwościach rozwojowych dziecka, które u każdego są inne. Dlatego właśnie mówi się, że czas terapii to kwestia indywidualna.

Jaki powinien wyglądać prawidłowy rozwój mowy dziecka?

W przypadku niemowląt i dzieci do drugiego roku życia polecam skonsultować się z osobą zajmującą się wczesną interwencją logopedyczną. Dziecko dwuletnie rozumie dużo więcej słów niż jest w stanie wypowiedzieć. Pojawiają się samogłoski oraz niektóre spółgłoski – m, p, b, t, d, n, ł, ś. Między drugim, a trzecim rokiem dziecko wzbogaca wypowiedzi o kolejne wyrazy, buduje proste zdania, a ponadto dysponuje dodatkowymi głoskami – k, g, l. Między trzecim, a czwartym rokiem życia mowa staje się płynniejsza, pojawiają się głoski s, z, c, dz, a trudne wyrazy zastępowane są prostszymi np. rak – lak. Okres między czwartym, a piątym rokiem to początek stosowania reguł gramatycznych oraz realizacji szeregu szumiącego. Między piątym, a szóstym dziecko rozumie złożone polecenia, orientuje się w przestrzeni. W wieku sześciu, siedmiu lat realizuje prawidłowo wszystkie głoski języka polskiego w tym najtrudniejszą głoskę “r”.

Terapia logopedyczna dla dorosłych

Czy wady wymowy można korygować w każdym wieku?

Niejednokrotnie do logopedy zgłaszają się dorośli, których wady wymowy zostały zaniedbane w okresie przedszkolnym lub szkolnym. Wszystkie osoby mające świadomość swojej wady artykulacyjnej, które czują, że są gotowe na podjęcie terapii, powinny ją rozpocząć. Ćwiczenia, które zaproponuje logopeda mogą pozytywnie wpłynąć na ogólne funkcjonowanie pacjenta w sytuacjach społecznych. Należy jednak pamiętać o systematyczności wykonywania zaleconych przez logopedę ćwiczeń, gdyż nieprawidłowy nawyk z okresu dzieciństwa dużo trudniej jest korygować w życiu dorosłym.

Dlaczego "r" jest najtrudniejszą głoską języka polskiego?

Głoska “r” uznawana jest za najtrudniejszą do wymówienia, z uwagi na konieczność powstania wibracji czubka języka. Język powinien być spionizowany, jego boki przylegać do górnych zębów, a czubek pozostać podatny na pęd powietrza, który wprowadza go w drgania. Istnieje wiele zniekształceń głoski “r”. Obserwuje się realizację gardłową, podniebienną, wargową itd. Warto wspomnieć, że bardzo często winowajcą jest skrócone wędzidełko podjęzykowe, które ogranicza swobodę ruchów języka.

Jak wygląda terapia logopedyczna dorosłych?

Terapia poprzedzona jest diagnozą logopedyczną, a następnie dopasowywana do konkretnego problemu pacjenta. W zależności od potrzeb na zajęciach wykonywane są ćwiczenia artykulacyjne, oddechowe, fonacyjne, niekiedy masaże logopedyczne, a także pracę z tekstem.

Czy wada zgryzu wpływa na wadę wymowy?

Tak, wada zgryzu może wpływać nie tylko na wadę wymowy, ale i wadę postawy! Bardzo często spotykanymi wadami zgryzu jest tyłozgryz, który polega na przesunięciu ku tyłowi dolnego łuku zębowego względem górnego. Inną wadą jest przodozgryz, gdzie sytuacja jest odwrotna jak w przypadku tyłozgryzu. W logopedii mamy do czynienia także ze zgryzem otwartym, który powoduje seplenienie międzyzębowe. Popularną wadą jest także zgryz krzyżowy, gdzie zęby zachodzą na siebie odwrotnie (jednostronnie bądź obustronnie).